HansDeze bridgedrive is net iets anders dan die we gewend zijn en de nostalgie zit in het feit dat we geen computers en kastjes gebruiken, de spelers moeten zelf hun scores berekenen en hun uiteindelijke resultaat vastleggen. Arbitrage: Liever Niet!!!! Alleen als het echt, echt niet anders kan.
Het is eigenlijk het meest te vergelijken met huiskamerbridge. Als je deze drive dan ook nog doet in de Gaffelaar, die de gezelligste huiskamer van Zwartewaal wordt genoemd dan kunt u begrijpen dat deze drive heel snel vol was. Er kunnen tenslotte maar maximaal 40 paren deelnemen.
De deelnemers werden ontvangen met een kopje koffie of thee met een plakje cake, waarna iedereen naar zijn/haar tafel ging.
Hierna verwelkomde Hans Oole de 40 paren en vertelde iets over "nostalgie", hang naar het verleden, en "de Gaffelaar", een schip dat in Zwartewaal, toen het nog een vissersdorp was, veel werd gebruikt. Daarmee was het bruggetje naar "loods" Wim Lesterhuis geslagen. Wim legde uit hoe men de scores kon opzoeken en noteren en bijhouden.
Daarna begon het echte bridgen, 3 rondes van 4 spellen, tot aan de lunch.
Beheerder Peter Looij en zijn team voorzagen een ieder van een heerlijke (zelfgemaakte) kippen- of mosterdsoep, met daarbij broodjes kaas, ham, kroket plus een drankje. Het moet worden gezegd dat een en ander weer voortreffelijk was verzorgd.
Na de lunch stonden er nog 4 ronden van 4 spellen op het program. Deze werden onderbroken om een "lang zal ze leven" te zingen voor Els Venekamp die jarig was. Uiteraard begon er hierna iemand te zingen "daar moet op gedronken worden". Els vertaalde dit in een extra rondje bitterballen. Na de prijzen, verzorgd door de plaatselijke supermarkt, te hebben uitgereikt, kon een ieder terugzien op een heel gezellige dag, een dag die voor herhaling vatbaar is.
Hans OoleHans